Poszukajmy swoich domków w internecie
Poszukajmy swoich domków w internecie
2013-11-26
Przeuroczą „Piosenką o mojej ulicy” zachwycali nas niegdyś balladziści z krakowskiego zespołu „Pod Budą”. Niektóre panie z Trzebowniska też chciałyby nucić melodię o swej ulicy, i indagują w tej sprawie lokalne władze. Uważają bowiem, iż mieszkańcy sołectwa zasłużyli na to, aby śladem mieszczuchów, także spacerować po ulicach noszących imiona własne. Bo to nobilituje środowisko! Poza tym, łatwiej znaleźć adres po wdzięcznej nazwie ulicy, zdecydowanie trudniej po, umykającym z pamięci, trzycyfrowym numerze domu…
Różne są gusta, każdy ma prawo urządzać najbliższe otocznie według własnego widzimisię. Także, domagając się od władz nazwy dla osiedlowej uliczki. Tyle, że jest to żądanie nie do końca przemyślane. Przysłuchujący się debatom Rady Gminy, nie ma wątpliwości: ma ona do załatwienia wiele innych pilniejszych i ważniejszych spraw niż urządzanie chrzcin dla osiedlowych ulic i uliczek. I nic nie wskazuje na to, aby planowała kolejną, po śmieciowej, rewolucję. Rewolucja numerowa, jak na razie, nie ma szans!
Zaś mówiąc całkiem realnie i konkretnie. Choć obecna formuła adresowa, zawierająca jedynie numer domu, wydaje się uboga i „nazbyt wsiowa”, ale, co najistotniejsze, wciąż zdaje praktyczny egzamin. Czy amatorzy ulicznego nazewnictwa mają świadomość mnogości zadań do podjęcia, jakie niesie takie rozwiązanie, a nade wszystko, kosztów takiej operacji? Zmiana tysięcy dowodów osobistych, różnych legitymacji i dokumentów, szyldów, pieczątek, itd., itp. A do tego, groźba różnych niesnasek i środowiskowych wojenek: dlaczego oni będą mieć ulicę Królewską bądź Papieską, a my tylko Szewską bądź Kowalską? My nie chcemy mieszkać przy ulicy Żabiej, my wolimy ulicę Kukułczą…
A teraz, już naprawdę na serio. W ostatnim półwieczu w gminie Trzebownisko czterokrotnie zmieniano numerację domów. Ostatnia miała miejsce w sierpniu 1988 roku. Rozwiązanie przyjęte u schyłku wieku przez ówczesne władze gminy, rodem jeszcze z tak opluwanego PRL-u, z powodzeniem zdaje egzamin do dziś. I wszystko wskazuje na to, że może podołać potrzebom następnych kilku dziesięcioleci. Z niewielkimi wyjątkami. Któż, bowiem, 25 lat temu, był w stanie przewidzieć tak imponujący boom na wille w Tajęcinie, Wólce Podleśnej, a nawet Zaczerniu czy Łukawcu. Tylko tam, w kilku dosłownie przypadkach, dodawane przy niektórych numerach literki dobijają końca alfabetu. Wszędzie indziej, starcza numeracji, zwłaszcza, iż wprowadzając system, nadano numery adresowe na zapas wielu pustym działkom budowlanym. Cześć z nich, wciąż czeka na zagospodarowanie.
Wielu starszych mieszkańców, pytanych przez przyjezdnych o dany numer domu, potrafi bez problemów precyzyjnie wskazać jego położenie. Młodsi zaś mieszkańcy otrzymali ostatnio elektroniczny plan gminy i poszczególnych sołectw, który w przeciągu paru sekund precyzyjnie wskazuje umiejscowienie danego budynku. Wystarczy wybrać nazwę miejscowości i wpisać poszukiwany numer domu. Zapamiętajcie ten adres:
www.trzebownisko.e-mapa.net
Baner owej elektronicznej mapy gminy z właściwością wyszukiwania adresów jest do dyspozycji Czytelników na prawym marginesie strony głównej serwisu Urzędu Gminy Trzebownisko.
Zachęcając do codziennego korzystania z elektronicznej mapy gminy, przypomnimy pokrótce główne elementy numeracji domów w poszczególnych sołectwach, prezentując je w kolejności alfabetycznej. JASIONKA. Początkowych kilkadziesiąt numerów przypisano zabudowaniom w okolicach Dworu „Ostoya”. Kolejne numery ciągną się po lewej stronie drogi do cmentarza (76 -145) i z powrotem po stronie prawej (do nr 195). Powyżej drogi na Wysoką wyznaczono nr 198 – 294, domy na Gęsiówce posiadają nr od 302 do 554 (ostatni dom z tej strony sołectwa). Kolejne numery widnieją przy trasie starej drogi krajowej nr 19 (568 – 618). Grąd posiada oznakowanie nr od 625 do 679 (ostatni dom od Stobiernej). Końcowe numery widniejące na mapie sołectwa (od nr 908) otrzymały obiekty zlokalizowane na terenie lotniska (np. 915 – dyrekcja OKL, od nr 916 – Aeroklub, 942 – terminal).
ŁĄKA. Urozmaicony układ dróg i dróżek w obrębie sołectwa sprawia, iż faktycznie można się tutaj pogubić. Nr 1 położony jest na powitanie od strony Terliczki. Kolejne numery prowadzą w stronę kościoła (m.in. plebania - 159, WIST - 176), i dalej do szkoły (224). Powrót do centrum drogą obok stadionu (Dom Strażaka – 281), a następnie przez centrum ku krzyżówce na Terliczkę (nr 404). Znów powrót na wschód południowym skrajem wsi, skok do „granicznych” zabudowań trasy na Trzebownisko (nr 466) i postój w centrum przy głównej krzyżówce (nr od 502 – 545). Kolejne numery biegną w kierunku Strażowa, aby finalizować na obiekcie pod nr 630.
ŁUKAWIEC. W tym sołectwie każdy znajdzie wszystko w mig. Dom z nr 2 stoi jako pierwszy od strony Terliczki. Kolejne kilkaset numerów przypisano kolejnym zabudowaniom przy wielokilometrowej drodze przez Łukawiec Górny (m.in. plebania - 181, Zespół Szkół - 423), a następnie Łukawiec Dolny. Graniczne zabudowania przy drodze na Palikówkę noszą nr 739, zaś na Czarną – 848. Ciekawostka: szpalerowi domków „defilujących” przy drodze do Łąki przydzielono jeden numer 245. Poszczególne wille otrzymują, więc kolejne literki alfabetu; ostatni w tym szeregu ma symbol 245P.
NOWA WIEŚ. Sołecką numerację (nr 1) otwiera dom „na Tomakówce”, naprzeciw stacji uzdatniania wody, za zakrętem koło krzyża. Domy na „Budach” po obu stronach drogi noszą nr od 1 - 85. Dalej domy na tzw. Końcu (85 - 139). Dalsza kolejność: od zaczerskiego Domu Ludowego na wschód trasą przez Góry (142 – 247) aż do drogi lubelskiej. I kolejne numery obejmują zabudowania części staromiejskiej wzdłuż drogi obok stadionu. Całość finalizują numery domów tuż przy „basenach”. Ostatni nr w spisie – 410.
STOBIERNA. Także tutaj trzeba odrobinkę pospacerować, aby w gąszczu numerów trafić na ten poszukiwany. Być może, nasze uwagi nieco pomogą. Początek numeracji – domy starej drogi krajowej nr 9 od Jasionki. Wzdłuż drogi lubelskiej stoją kolejno posesje. Pierwszy Zespół Szkół ma nr - 357, parafia – 355. Druga część wsi (Krzywe) usadowiona przy dróżkach w kształcie ósemki: od nr 400 po 857 (między trasą lubelską a Świerkowcem), a następnie aż do nr 1142 (wracając na południe drugim brzegiem rzeczki). Wędrówkę z listą numerową kończymy ostatecznie w okolicach stadionu LKS.
Choć ta numeracja jest najskromniejsza w gminie, ale też wzbudza zainteresowanie przyjezdnych. Wszak TAJĘCIŃSKIE numery noszą znane w świecie fabryczki najwyższych technologii m.in. przemysłu lotniczego (np. OPTeam – 113, Goodrich – 111, Zelnar – 102, MTU – 108, UTC - 114). Dom mieszkalny nr 1 stoi od strony Jasionki. Ostatni w kolejności (od zachodu) ma nr 70. W oko rzuca się też dzielnica willowa. Domki mają tu wspólny numer 27; najmłodszy otrzymał właśnie literkę identyfikacyjną 27R.
Układ komunikacyjny TERLICZKI to jakby półksiężyc leżący na brzuszku. Wraz z ruchem wskazówek zegara biegnie numeracja aż do nr 259. Po szczegóły warto, mimo wszystko, zajrzeć na cytowaną stronę internetową UG.
Schemat numeracji stolicy gminy jest w miarę czytelny. TRZEBOWNISKI NR 1 posiada dom w maleńkim przysiółku Spiny na granicy z Terliczką (nr od 1 -14). Pod nr 44 jest remiza OSP przy moście. Następne numery towarzyszą drodze na Łąkę (z lewej 44 - 103, z prawej 104 – 168). Dalszy ciąg to domy z lewej strony drogi „na komin” (171 - 223) i z powrotem (225 - 294). Południowa cześć głównej drogi przez centrum (od mostu po granicę z miastem) to nr 297 – 432, dalej tzw. Działki to 438 – 466. Zabudowania wzdłuż drogi na Górkę od krzyża w centrum po skrzyżowanie ze światłami (z lewej strony) noszą numery 493 – 523), dalej zaś po obydwu stronach drogi na szklarnie to 524 – 616. Powrót do centrum tzw. ścieżkami (631 – 694), a następnie druga strona drogi powiatowej aż po Szkotnię (695 – 821). Północna strona drogi przez centrum wraz z tzw. Beresiówką nosi numery aż do pozycji 1062. Ostatnich kilkanaście miejsc w tym spisie dotyczy zabudowań za OSiR; zamyka go nr 1082.
W minionych latach najwięcej numerów przybyło w WÓLCE PODLEŚNEJ. Ostatni na liście aktualny adres to Wólka 491. Zaczyna się zaś domem nr 1 przy drodze na Pogwizdów. Z kolei, powrót na zachód południową stroną sołectwa, poniżej szkoły, a później wzdłuż drogi powiatowej na Jasionkę (najbardziej wysunięty obiekt z jasioneckiej strony otrzymał nr 138). Następnie, skok na stary trakt na Stobierną – nr graniczny 180. Dalszy bieg numeracji to trasa północna (199 do 370, obok parafii - 334), do krzyżówki na Palikówkę. Z kolei, powrót do centrum wzdłuż głównej drogi przez wieś (Zespół Szkół – 438, Dom Ludowy 442). Listę finalizuje osiedle za Domem Ludowym. Tutaj odnaleźć też można kilka posesji pod nr 480 , w tym działkę, której przydzielono aż 480S.
Zupełnie przejrzystą numeracją legitymuje się ZACZERNIE. Część sołectwa na północ od drogi powiatowej przecinającej wieś posiada numery od 1 (tuż przy trasie warszawskiej) kolejno do 429 (ostatni dom na Nową Wieś). Na trasie spotyka się m.in. takie numery: Spółdzielnia Ogrodnicza – 118, baza policji – 187, szkoła - 249). Południowa część sołectwa otrzymała numery od 443 (najdalej ze wschodu), w kierunku na zachód do drogi nr 9, do nr 823. Osiedla za Mrowlą mają oznaczenia 825 – 1036. Całość zamykają numery na Górce (1073 – 1198).
Różne są gusta, każdy ma prawo urządzać najbliższe otocznie według własnego widzimisię. Także, domagając się od władz nazwy dla osiedlowej uliczki. Tyle, że jest to żądanie nie do końca przemyślane. Przysłuchujący się debatom Rady Gminy, nie ma wątpliwości: ma ona do załatwienia wiele innych pilniejszych i ważniejszych spraw niż urządzanie chrzcin dla osiedlowych ulic i uliczek. I nic nie wskazuje na to, aby planowała kolejną, po śmieciowej, rewolucję. Rewolucja numerowa, jak na razie, nie ma szans!
Zaś mówiąc całkiem realnie i konkretnie. Choć obecna formuła adresowa, zawierająca jedynie numer domu, wydaje się uboga i „nazbyt wsiowa”, ale, co najistotniejsze, wciąż zdaje praktyczny egzamin. Czy amatorzy ulicznego nazewnictwa mają świadomość mnogości zadań do podjęcia, jakie niesie takie rozwiązanie, a nade wszystko, kosztów takiej operacji? Zmiana tysięcy dowodów osobistych, różnych legitymacji i dokumentów, szyldów, pieczątek, itd., itp. A do tego, groźba różnych niesnasek i środowiskowych wojenek: dlaczego oni będą mieć ulicę Królewską bądź Papieską, a my tylko Szewską bądź Kowalską? My nie chcemy mieszkać przy ulicy Żabiej, my wolimy ulicę Kukułczą…
A teraz, już naprawdę na serio. W ostatnim półwieczu w gminie Trzebownisko czterokrotnie zmieniano numerację domów. Ostatnia miała miejsce w sierpniu 1988 roku. Rozwiązanie przyjęte u schyłku wieku przez ówczesne władze gminy, rodem jeszcze z tak opluwanego PRL-u, z powodzeniem zdaje egzamin do dziś. I wszystko wskazuje na to, że może podołać potrzebom następnych kilku dziesięcioleci. Z niewielkimi wyjątkami. Któż, bowiem, 25 lat temu, był w stanie przewidzieć tak imponujący boom na wille w Tajęcinie, Wólce Podleśnej, a nawet Zaczerniu czy Łukawcu. Tylko tam, w kilku dosłownie przypadkach, dodawane przy niektórych numerach literki dobijają końca alfabetu. Wszędzie indziej, starcza numeracji, zwłaszcza, iż wprowadzając system, nadano numery adresowe na zapas wielu pustym działkom budowlanym. Cześć z nich, wciąż czeka na zagospodarowanie.
Wielu starszych mieszkańców, pytanych przez przyjezdnych o dany numer domu, potrafi bez problemów precyzyjnie wskazać jego położenie. Młodsi zaś mieszkańcy otrzymali ostatnio elektroniczny plan gminy i poszczególnych sołectw, który w przeciągu paru sekund precyzyjnie wskazuje umiejscowienie danego budynku. Wystarczy wybrać nazwę miejscowości i wpisać poszukiwany numer domu. Zapamiętajcie ten adres:
www.trzebownisko.e-mapa.net
Baner owej elektronicznej mapy gminy z właściwością wyszukiwania adresów jest do dyspozycji Czytelników na prawym marginesie strony głównej serwisu Urzędu Gminy Trzebownisko.
Zachęcając do codziennego korzystania z elektronicznej mapy gminy, przypomnimy pokrótce główne elementy numeracji domów w poszczególnych sołectwach, prezentując je w kolejności alfabetycznej. JASIONKA. Początkowych kilkadziesiąt numerów przypisano zabudowaniom w okolicach Dworu „Ostoya”. Kolejne numery ciągną się po lewej stronie drogi do cmentarza (76 -145) i z powrotem po stronie prawej (do nr 195). Powyżej drogi na Wysoką wyznaczono nr 198 – 294, domy na Gęsiówce posiadają nr od 302 do 554 (ostatni dom z tej strony sołectwa). Kolejne numery widnieją przy trasie starej drogi krajowej nr 19 (568 – 618). Grąd posiada oznakowanie nr od 625 do 679 (ostatni dom od Stobiernej). Końcowe numery widniejące na mapie sołectwa (od nr 908) otrzymały obiekty zlokalizowane na terenie lotniska (np. 915 – dyrekcja OKL, od nr 916 – Aeroklub, 942 – terminal).
ŁĄKA. Urozmaicony układ dróg i dróżek w obrębie sołectwa sprawia, iż faktycznie można się tutaj pogubić. Nr 1 położony jest na powitanie od strony Terliczki. Kolejne numery prowadzą w stronę kościoła (m.in. plebania - 159, WIST - 176), i dalej do szkoły (224). Powrót do centrum drogą obok stadionu (Dom Strażaka – 281), a następnie przez centrum ku krzyżówce na Terliczkę (nr 404). Znów powrót na wschód południowym skrajem wsi, skok do „granicznych” zabudowań trasy na Trzebownisko (nr 466) i postój w centrum przy głównej krzyżówce (nr od 502 – 545). Kolejne numery biegną w kierunku Strażowa, aby finalizować na obiekcie pod nr 630.
ŁUKAWIEC. W tym sołectwie każdy znajdzie wszystko w mig. Dom z nr 2 stoi jako pierwszy od strony Terliczki. Kolejne kilkaset numerów przypisano kolejnym zabudowaniom przy wielokilometrowej drodze przez Łukawiec Górny (m.in. plebania - 181, Zespół Szkół - 423), a następnie Łukawiec Dolny. Graniczne zabudowania przy drodze na Palikówkę noszą nr 739, zaś na Czarną – 848. Ciekawostka: szpalerowi domków „defilujących” przy drodze do Łąki przydzielono jeden numer 245. Poszczególne wille otrzymują, więc kolejne literki alfabetu; ostatni w tym szeregu ma symbol 245P.
NOWA WIEŚ. Sołecką numerację (nr 1) otwiera dom „na Tomakówce”, naprzeciw stacji uzdatniania wody, za zakrętem koło krzyża. Domy na „Budach” po obu stronach drogi noszą nr od 1 - 85. Dalej domy na tzw. Końcu (85 - 139). Dalsza kolejność: od zaczerskiego Domu Ludowego na wschód trasą przez Góry (142 – 247) aż do drogi lubelskiej. I kolejne numery obejmują zabudowania części staromiejskiej wzdłuż drogi obok stadionu. Całość finalizują numery domów tuż przy „basenach”. Ostatni nr w spisie – 410.
STOBIERNA. Także tutaj trzeba odrobinkę pospacerować, aby w gąszczu numerów trafić na ten poszukiwany. Być może, nasze uwagi nieco pomogą. Początek numeracji – domy starej drogi krajowej nr 9 od Jasionki. Wzdłuż drogi lubelskiej stoją kolejno posesje. Pierwszy Zespół Szkół ma nr - 357, parafia – 355. Druga część wsi (Krzywe) usadowiona przy dróżkach w kształcie ósemki: od nr 400 po 857 (między trasą lubelską a Świerkowcem), a następnie aż do nr 1142 (wracając na południe drugim brzegiem rzeczki). Wędrówkę z listą numerową kończymy ostatecznie w okolicach stadionu LKS.
Choć ta numeracja jest najskromniejsza w gminie, ale też wzbudza zainteresowanie przyjezdnych. Wszak TAJĘCIŃSKIE numery noszą znane w świecie fabryczki najwyższych technologii m.in. przemysłu lotniczego (np. OPTeam – 113, Goodrich – 111, Zelnar – 102, MTU – 108, UTC - 114). Dom mieszkalny nr 1 stoi od strony Jasionki. Ostatni w kolejności (od zachodu) ma nr 70. W oko rzuca się też dzielnica willowa. Domki mają tu wspólny numer 27; najmłodszy otrzymał właśnie literkę identyfikacyjną 27R.
Układ komunikacyjny TERLICZKI to jakby półksiężyc leżący na brzuszku. Wraz z ruchem wskazówek zegara biegnie numeracja aż do nr 259. Po szczegóły warto, mimo wszystko, zajrzeć na cytowaną stronę internetową UG.
Schemat numeracji stolicy gminy jest w miarę czytelny. TRZEBOWNISKI NR 1 posiada dom w maleńkim przysiółku Spiny na granicy z Terliczką (nr od 1 -14). Pod nr 44 jest remiza OSP przy moście. Następne numery towarzyszą drodze na Łąkę (z lewej 44 - 103, z prawej 104 – 168). Dalszy ciąg to domy z lewej strony drogi „na komin” (171 - 223) i z powrotem (225 - 294). Południowa cześć głównej drogi przez centrum (od mostu po granicę z miastem) to nr 297 – 432, dalej tzw. Działki to 438 – 466. Zabudowania wzdłuż drogi na Górkę od krzyża w centrum po skrzyżowanie ze światłami (z lewej strony) noszą numery 493 – 523), dalej zaś po obydwu stronach drogi na szklarnie to 524 – 616. Powrót do centrum tzw. ścieżkami (631 – 694), a następnie druga strona drogi powiatowej aż po Szkotnię (695 – 821). Północna strona drogi przez centrum wraz z tzw. Beresiówką nosi numery aż do pozycji 1062. Ostatnich kilkanaście miejsc w tym spisie dotyczy zabudowań za OSiR; zamyka go nr 1082.
W minionych latach najwięcej numerów przybyło w WÓLCE PODLEŚNEJ. Ostatni na liście aktualny adres to Wólka 491. Zaczyna się zaś domem nr 1 przy drodze na Pogwizdów. Z kolei, powrót na zachód południową stroną sołectwa, poniżej szkoły, a później wzdłuż drogi powiatowej na Jasionkę (najbardziej wysunięty obiekt z jasioneckiej strony otrzymał nr 138). Następnie, skok na stary trakt na Stobierną – nr graniczny 180. Dalszy bieg numeracji to trasa północna (199 do 370, obok parafii - 334), do krzyżówki na Palikówkę. Z kolei, powrót do centrum wzdłuż głównej drogi przez wieś (Zespół Szkół – 438, Dom Ludowy 442). Listę finalizuje osiedle za Domem Ludowym. Tutaj odnaleźć też można kilka posesji pod nr 480 , w tym działkę, której przydzielono aż 480S.
Zupełnie przejrzystą numeracją legitymuje się ZACZERNIE. Część sołectwa na północ od drogi powiatowej przecinającej wieś posiada numery od 1 (tuż przy trasie warszawskiej) kolejno do 429 (ostatni dom na Nową Wieś). Na trasie spotyka się m.in. takie numery: Spółdzielnia Ogrodnicza – 118, baza policji – 187, szkoła - 249). Południowa część sołectwa otrzymała numery od 443 (najdalej ze wschodu), w kierunku na zachód do drogi nr 9, do nr 823. Osiedla za Mrowlą mają oznaczenia 825 – 1036. Całość zamykają numery na Górce (1073 – 1198).
Materiał przygotował: Ryszard Bereś
Czytano: 3156 razy