Opinię, iż los poskąpił naszej ziemi prawdziwych zabytków z tysiącletnią przeszłością,  możnaby obalić stwierdzeniem: a co mają powiedzieć Amerykanie, którzy liczą swą państwowość zaledwie od dwóch wieków? Tak czy inaczej, cieszymy się z tego co mamy, dokładając maksimum starań, aby  świadectwa historii tej ziemi mogły być chlubą naszych następców przez wiele następnych stuleci.

Do najcenniejszych zabytków materialnych znajdujących się na terenie gminy Trzebownisko zaliczyć trzeba obiekty jakie pozostały po dawnej siedzibie właścicieli klucza łąckiego (dawny pałac w Łące, spichlerz z XVIII wieku, pozostałości parku). Jednakże, szczególną naszą dumę, ze względu na zachowany stan i użytkowy od wieków charakter, stanowią trzy budowle sakralne: obecne kościoły parafialne w Łące, Zaczerniu i Stobiernej. Wymieniono je wg kalendarza budowy. Świątynię w Łące pw. Św. Onufrego konsekrowano w 1744 roku. Murowany kościół zaczerski wzniesiono w okresie 1803 – 1806, kościół w Stobiernej pw. Niepokalanego Serca NMP wzniesiono w latach 1890 – 91, na miejscu pierwszej drewnianej świątyni, po jej pożarze.
 

W całym minionym okresie obiekty te poddawane były modernizacji, renowacji i rozbudowie. Dotyczy to zarówno konstrukcji jak i ich wyposażenia. Z biegiem lat do zabytkowych wnętrz wprowadzano nowoczesną technikę (kwestia ogrzewania, oświetlenia, nagłośnienia, zabezpieczenia, itp.), przy zachowaniu podstawowej zasady: modernizacja nie może zakłócić charakteru i stylu jaki nadano świątyniom przed laty. (Powyżej zdjęcia z Łąki).

Tak jest też w ostatnich dekadach, kiedy to pracom konserwatorskim i renowacyjnym nadano szczególnego rozmachu. Praktycznie trwają one bez przerwy: w Stobiernej trwa modernizacja zabytkowej plebanii, w Łące odnowieniu poddano wszystkie ołtarze (6), piękne zabytkowe ambony a także chrzcielnicę. Dobiegają końca  prace renowacyjne przy ołtarzu głównym w Zaczerniu (patrz zdjęcia powyżej), kończące odnowienie całości wnętrz koscioła: konserwacja polichromii, urządzenie dwu nowych ołtarzy, nowa posadzka marmurowa. Główny ciężar kosztów owych prac spada oczywiście na wiernych i miejscowe społeczności. Wydatnie wspiera je także gminny samorząd. Rada Gminy w Trzebownisku również w br. w ramach dotacji wyasygnowała na potrzeby konserwacji zabytkowych kościołów w Łące, Zaczerniu i w Stobiernej po 40 tys. złotych.
 

Szczególne wrażenie na przejezdnych robi wnętrze neogotyckiego kościoła w Stobiernej. Słychać opinie, że to jedna z najpiękniejszych świątyń na Rzeszowszczyźnie. Decyduje o tym pewnie niepowtarzalny urok polichromii z ornamentyką roślinną oraz biblijnymi scenami, przecudowny widok ambony w kształcie lodzi rybackiej, a nade wszystko - czar skromnej figurki Madonny z Dzieciątkiem, zdobiącej jeden z ołtarzy bocznych.  To prawdziwa „perła w koronie”, nasz „gminny skarb”. Kilka lat temu znawcy tematu ogłosili, że stobierska Madonna powstała pod koniec XV wieku i jest dziełem samego mistrza Wita Stwosza. Ponoć, rzeźba ta przez wieki stanowiła fragment jednego z ołtarzy kościoła Mariackiego w Krakowie, i stamtąd - pod koniec XIX wieku - trafiła do wsi nad Świerkowcem. Warto więc wybrać się do kościoła pw. Niepokalanego Serca NMP, aby osobiście zobaczyć ów stobierski skarb. Niech zachętą do tej wizyty będą zdjęcia udostępnione w albumie społecznościowego portalu „Gmina Trzebownisko” na Facebooku, a także krótki film video nakręcony w Stobiernej kilka miesięcy temu w trakcie Pasterki 2015. Przypominamy raz jeszcze adres klipu: https://www.youtube.com/watch?v=DOZZz1MjjB0&list=PLX5P5JRQg23jgD4KE_yZBxW46iDjsNopt&index=9

 

Materiał przygotował Ryszard Bereś