Koło Gospodyń Wiejskich w Stobiernej powstało pod koniec lat pięćdziesiątych. Gospodynie na wsi z wielką uwagą wsi wsłuchiwały się w opinie i rady pani agronom, która pomagała i inspirowała do różnych przedsięwzięć. Rozpoczęły się różnego rodzaju szkolenia i kursy: racjonalnego żywienia, kroju i szycia, gotowania, na tematy hodowli drobiu, bydła, trzody chlewnej i królików, w sprawie nawożenia, pielęgnacji oraz ochrony zbóż i roślin okopowych, wreszcie - uprawy warzyw i ich przetwarzania a także - coraz modniejszej - uprawy ziół.

Kobiety wykazały się olbrzymią aktywnością przy urządzaniu przedszkola w nowo wybudowanej szkole. Z ogromnym entuzjazmem zabrały się za organizację zabaw choinkowych czy spotkań z okazji Dnia Kobiet.  Spore zainteresowanie wzbudziła wypożyczalnia sprzętu, a zwłaszcza akcja zakupu kuchenek gazowych. Innym razem, przeżywały radość przy wiciu wieńców i organizowaniu dożynek. Obowiązkowo uczestniczyły we wszystkich możliwych konkursach, choć największe zainteresowanie wzbudziła rywalizacja ,,Więcej owoców, warzyw i kwiatów” oraz ,,W mojej zagrodzie czysto, miło i zdrowo”. Zawsze nie brakowało chętnych na wyjazd na wycieczkę.

W latach 90. nastąpił spadek aktywności Koła Gospodyń Wiejskich w Stobiernej. Urynkowienie gospodarki, kłopoty z dostosowaniem się do nowej kapitalistycznej rzeczywistości, nieco ostudziły społecznikowskie pasje stobiernianek. Mimo wszystko, z inicjatywy …faceta Mariana Cichonia, radnego RG, w roku 2005 reaktywowano działalność Koła. Przewodniczącą została Stanisława Cyrek.

Od tamtej pory znów w Stobiernej pełno kobiet. Mówią z satysfakcją: -   Przygotowujemy wiele imprez, w tym Dzień Seniora, zabawy karnawałowe, andrzejkowe, Dzień Kobiet, Dzień Dziecka, Dożynki, Dni Stobiernej. Uczestniczymy w wielu konkursach organizowanych na terenie gminy, powiatu i województwa. Współpracujemy z innym instytucjami i stowarzyszeniami działającymi na terenie sołectwa. Kilkakrotnie byłyśmy  inicjatorkami wypoczynku letniego dla dzieci. Wspólne wycieczki, wyjścia do kina, do teatru i filharmonii, integrują panie z naszego koła. Po prostu, jesteśmy sobie wszystkie bardzo potrzebne! Oby tak zawsze!